Robin [17 jaar]

Al in de verte zien we een paar witte shirtjes ons tegemoet komen. We noemen ze de vrijwilligers. Hoe dichter we bij het kampgebouw komen, hoe meer de feestelijke sfeer op ons af komt. Het weerzien van sporters en vrijwilligers die al vaker mee zijn geweest, maakt iedereen blij. Even lachen op de foto, zodat we niet vergeten hoe we binnen zijn gekomen. En dan nemen de kamervrijwilligers ons mee naar onze kamer. Het woord zegt het al; een vrijwilliger die de verantwoording van de sporters op de kamer op zich neemt. De ouders mogen nog even meegenieten van een spetterende opening, maar daarna moeten ze echt afscheid nemen.

Als iedereen elkaar al een beetje leert te kennen, gaan we met een volle maag op de foto. Een hele opgave met meer dan honderd man, maar ja alles voor een mooie herinnering.

Gehandicapt zijn is niet altijd even leuk. Het kan ons frustreren om tegen onze beperkingen aan te lopen. Moet je dan wel naar een sportkamp gaan? Ja juist wel! We kunnen hier kiezen uit; zwemmen, hockey, voetbal, judoën en basketbal. Alles wordt per persoon aangepast. Daarnaast heb je ook vrijwilligers die onze beperkingen binnen het sporten proberen weg te nemen. Zij zijn echte toppers. Ze halen ons uit de spasmes, door soms wel uren, ons lichaam vast te houden, ze duwen ons met bed en al door het gebouw als het zitten even niet lukt door de pijn, niks is voor hun te gek, vraag maar! Hier is iedereen gelijk en uniek. Deze week maakt ons ‘gehandicapt zijn’ plaats voor een echte ‘sporter zijn’.

Om de week te doorbreken, verlaten we op woensdag het kampgebouw (aangepaste school). Dit jaar gaan we naar het klim bos. Wie gaat er nou met beperkten naar een klim bos? Jeugdsportkamp Action natuurlijk! Ook daar is alles aangepast, waardoor de mogelijkheden groot zijn. De meeste sporters zijn zelfs op de tokkelbaan geweest! Gaaf!

Naast sporten hebben we ook andere activiteiten op Action. Omdat de leeftijden verschillen van twaalf tot en met zeventien jaar moet het voor iedereen leuk zijn. En dat is het. Een brandweeroefening, een demonstratie van politiepaarden tot aan een bezoekje van speurhonden.

En dan de laatste avond, die wij met gemengde gevoelens beleven. Vanavond is de bonte avond met disco, waar iedereen zich al zo lang op heeft verheugt. Maar… het is wel de laatste avond… Ach ja, voor nu gaan we los! Een paar sporters en vrijwilligers geven een sfeervolle optreden, daarna gaan de voetjes van de vloer! Als de muziek stopt, lopen en rijden wij door een tunnel van juichende vrijwilligers terug naar onze kamer. Als het bedtijd is, komen de jaarlijkse nachtkusjes van de vrijwilligers. Gillende meisjes en lachende jongens is hiervan het gevolg. Daarna wordt het donker bij de kleinste sporters en bij de echte nachtbrakers begint de afterparty op verschillende kamers….

Vrijdag is de dag waarop iedere sporter en ook vrijwilliger brak en moe is. Wij kijken terug op een fantastische top week. Waarin we veel gelachen hebben en nu is het tijd om een traantje weg te pinken. Want als je vijf hele dagen met elkaar in één gebouw zit, leer je mensen kennen, bouw je een band op en maak je nieuwe vrienden. Dat is het doel van Action en dit doel wordt iedere keer weer bereikt!